Greenbook

Misschien herken je het wel. Dat ene moment dat je beste vriend of vriendin aan het sukkelen is met een opstel en jij besluit om een handje toe te steken. Je neemt de taak over, schrijft heel het opstel en BAM, dan komt de klap. Het opstel dat je voor vriend(in) hebt geschreven, heeft een beter resultaat dan je eigen werk. Dat is wat mij overkomen is. Een pijnlijk moment, waarna ik besloten heb dit nooit meer te doen. 

Hieronder volgt dus mijn tweede opstel, dat betere punten scoorde.

On the road with a Green Book

Green Book is een film met een mooie inhoud en een sterke verhaallijn. Het verhaal geeft op een indrukwekkende en soms trieste manier de realiteit van de jaren 60 weer. De eerder dramatische stukjes worden mooi afgewerkt door de muziek en hier en daar een vleugje humor.

Het verhaal speelt zich af in New York, 1962. Tony Lip, een Amerikaanse uitsmijter, verliest zijn job als de club waar hij werkt, sluit wegens renovatiewerken. Op zoek naar een nieuwe job besluit hij te werken voor een beroemde, donkere pianist, genaamd Don Shirley. Samen beleven ze vele avonturen in de Deep South, waar het voor donkere mensen nog moeilijk was om te leven met het racisme. Door de vele aangrijpende gebeurtenissen vormen de twee geleidelijk aan een band. Beiden krijgen meer respect voor elkaars cultuur en zelf leren ze ook hun eigen cultuur te accepteren.

Green Book is een hartverwarmende feelgood film, een echte popcornfilm waar je ademloos naartoe kunt kijken. Het is dus een echte crowdpleaser, dat kan je merken aan de vijftal Oscarnominaties die de film binnen heeft kunnen slepen. De twee kwaliteitsacteurs, Viggo Mortenson en Maharshala Ali, zijn uitstekend op elkaar ingespeeld.

De komedie van Peter Farrelly, onder andere van Dumb & Dumber en There's Something About Mary, raakt een aantal gevoelige snaren. Green book is gebaseerd op een waargebeurd verhaal en geeft de situatie van 1960 van de zwarten weer vanuit het blanke perspectief. Er zitten zowel racistische scenes in, die je kunnen ontroeren als humoristische scenes waar je je op los kunt lachen, dit zorg voor een mooi evenwicht in de film.

Het is begrijpelijk dat een klassieke genrefilm over racisme in de VS moeilijk ligt. Zeker wanneer een blanke de hoofdrol speelt, een blanke als regisseur fungeerde en het gruwelijke racisme in de Deep South afgezwakt werd. De film was zeer geslaagd en een echte aanrader.

@SelinaCreus het was graag gedaan, maar ik ruil graag van resultaat.